Αγνή Καταπίεση

Βγήκα στο δρόμο 

Μιλώ σε πρόσωπα που δεν υπάρχουν 

Κάνω όνειρα που δεν θα βγουν ποτέ αληθινά 

Ζω σ’ένα κόσμο που σβήνει 

Ευτυχώς πριν λίγο έσταξε πάνω μου μια σταγόνα νερό από αιρκοντίσιον και κατάλαβα πως υπάρχω

Εγώ τουλάχιστον είμαι αληθινός

ΕΙΜΑΙ; 

Στο τρένο 

Μια βόλτα με το τρένο

Μόνος 

Το βαγόνι δικό μου 

Το πιο όμορφο δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου 

Χαμογελάω 

Πραγματικά, μετά από καιρό, μου αρέσει να συλλέγω χαμόγελα 

Είναι ωραίο να κάνεις τους άλλους χαρούμενους

Απλά κουράστηκα!

Θέλω να γίνω κι εγώ χαρούμενος

Μοναστηράκι 

Επόμενη στάση

Μοναστηράκι 

Θα περπατήσω 

Θα χαθώ 

Είναι όμορφα απόψε 

Απόψε έχω παρέα εμένα 

Ίσως να είναι η μοναδική φορά που ενώ είμαι μόνος, δεν αισθάνομαι μόνος

Θα περπατήσω 

Μην είσαι ανυπόμονος! 

ΠΑΝΤΑ ήσουν 

Για μια φορά έχε υπομονή και θα γίνουν θαύματα

Πίστεψε με

Ξέρω!
Φτάσαμε

I’m not in the mood for love, BUT I love the streets tonight 

I love the people, the drunks, the junkies, the passengers, their feet

Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα 

Και αυτό θα το καταλάβεις όταν θα είναι πια αργά 

Τώρα είναι απλά μια μέρα από τη ζωή σου 

It’s an ordinary day 

I’m not an ordinary person!

Μονής Αστερίου 

Αδιάφοροι άνθρωποι 

Αδιάφορα βλέμματα 

Δεν με ενδιαφέρουν 

Ούτε κι εκείνοι δείχνουν να ενδιαφέρονται για μένα 

Είναι καλό 

Είναι καλό όταν κάτι είναι αμοιβαίο 

Είναι αληθινό, όχι αυταπάτες 

Λιγότερο ψεύτικοι κόσμοι, περισσότερος δρόμος για να περπατήσεις

Απόψε γράφω 

Γράφω όπως χέζω 

Από ανάγκη 

Νοιάζομαι 

Ένα ζευγάρι φιλιέται 

Μια χοντρή κάθεται 

Τι περιμένει; 

Δε με νοιάζει 

Θέλω να κατουρήσω 

Ας πάω να βρω μια γωνιά όπου κανείς δε θα με βλέπει 

Ας βρω μια μοναχική γωνιά μέσα σε χιλιάδες ανθρώπους 

Δεν ντρέπομαι να τον βγάλω εδώ έξω μπροστά σε όλους 

Εκείνοι θα ντραπούν 

Επιτελώ κοινωνικό έργο 

Νοιάζομαι και ας μη με ενδιαφέρει!

La vie en Rose

Υπέροχο το σαξόφωνο 

Διαλέγω τη διαδρομή μου ως εξής 

Ποιό είναι το λιγότερο φωτεινό μονοπάτι; 

Εκεί πάμε απόψε 

Πάμε στο σκοτάδι απόψε 

Χωρίς φόβο 

Θέλουμε σκοτάδι 

Και θα το πάρουμε 

Η Ελλάς τον Βύρωνα 

Που πάτε; 

Αλήθεια, ξέρετε; 

Σίγουρα, μου θυμίζουν αυτοί οι δρόμοι θάλασσες 

Μα τις κολύμπησα αρκετά

Λουλούδια φοράς στα πόδια σου 

Κοιτάς οθόνες για να δείξεις πως κάποιος νοιάζεται για σένα 

Δε σε κατηγορώ

Σε καταλαβαίνω 

Θα έλυνα τα παπούτσια σου, να ξεκουραστείς 

Περπάτησες πολύ απόψε  

Συμπέρασμα

Μάλλον πρέπει να σταματήσω να ερωτεύομαι τις περαστικές που μου χαρίζουν μια ματιά 

Δεν σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο 

Διώχνω ανθρώπους 

Κρατάω στιγμές 

Να περάσεις όμορφα αυτό το βράδυ! 

Εσύ, τυχαία (με τα λουλούδια σου στα πόδια) 

Που ξέρες; μπορεί να είχα κι εγώ κάτι να σου χαρίσω

Καλλιμάρμαρο 

Αγαπημένη μου περιοχή 

Θέλω να φάω κάτι προτού συνεχίσω 

Θα κάνω ένα τσιγάρο πρώτα 

Ύστερα θα ψάξω για ένα φίλο 

Πολύ καλό μάρμαρο, μπράβο! 

Suspicious minds για τη συνέχεια 

Και πολλή 

Πολλή 

Μπύρα! 

ΣΤΟΠ! 

Νόστιμα

Κάθε ένα από αυτά 

Προσπάθησε να αντισταθείς 

Είναι δύο 

Η μια είναι ωραία

Μάλλον 

Δεν βλέπω καθαρά 

Πίνω 

Χωρίς σταματημό 

Μόνον όταν βγει ήλιος 

Μόνον αυτός με σταματάει

Μου θυμίζει την ημέρα 

Σιχαίνομαι τις ΗΜΕΡΕΣ! 

Πλατεία Β. 

Πολλά έχουν γίνει εδώ 

Πολλά έχουν ειπωθεί εδώ 

Μα τι από όλα αυτά είναι αληθινό; 

Μάλλον αυτά που θα σκεφτώ σήμερα 

Σήμερα, είναι μια μέρα αφιερωμένη στον εαυτό μου 

Προσπάθησα να μην μείνω μόνος 

Δεν τα κατάφερα 

Προφανώς πρέπει να γίνει σήμερα 

Να σκεφτώ 

Στην Πλατεία Β. 

Θερμή παράκληση 

Δε θέλω να παίξω μπάλα 

Δε θέλω να μιλήσω 

Δε θέλω να γαμήσω 

Θέλω να ηρεμήσω 

Θέλω να μείνω λίγο μόνος 

Σας παρακαλώ

Φύγετε όλοι

Σας παρακαλώ 

Εξαφανιστείτε

Γαμηθείτε

Ψοφήστε

Δε με νοιάζει 

Μπορείτε για λίγο να μην υπάρχετε;

Παρακαλώ; 

Αγανάκτηση 

Δεν με ενδιαφέρει η “αναγνώριση” σας ρε! 

Να την βάλετε στον κώλο σας 

Δεν αντέχω άλλο πια αυτήν την κοινωνία 

Βρωμάει 

Βρωμάτε όλοι 

Κάποτε όλα μύριζαν αγριοκέρασο 

Τώρα περπατώ με την μπλούζα σηκωμένη ως τη μύτη 

Δεν αντέχω άλλο 

Ακους; 

Είμαι εγώ που φωνάζω

ΘΥΜΑΣΑΙ; 

Εξουσία 

“Όταν η εξουσία καταστρέφει κάθε απόλαυση, 

τότε η μόνη απόλαυση που σου απομένει
είναι η καταστροφή της εξουσίας” 

ΕΞΟΥΣΙΑ! 

Πολλαπλές έννοιες 

Πολιτική εξουσία 

Ατομική εξουσία 

Εξουσία του κοινωνικού συνόλου 

Ερωτική εξουσία 

Η χειρότερη! 

Σκέφτηκες ποτέ την απόλαυση; 

Μάλλον όχι 

Σου μάθανε να εξουσιάζεις καλέ μου 

Δε σε δικαιολογώ 

Καταλαβαίνω 

Όταν καταφέρεις μέσα από τους άλλους να δεις τον εαυτό σου 

Όταν καθρεφτίσεις το είδωλο σου και καταφέρεις να το δεις 

Να το νιώσεις 

Να το αγαπήσεις 

Να το φτύσεις 

Τότε μόνο θα λευτερωθείς!

Και; 

Και τι έγινε; 

Σε ερωτεύτηκα 

Πληγώθηκα 

Έπεσα 

Όμως τώρα είμαι όρθιος 

Κοιτάζω τα σιχαμερά απομεινάρια μου 

Κοκκινίζουν την άσφαλτο λαμπυρίζοντας μες στη νύχτα 

Στα αρχίδια μου 

Είμαι όρθιος πια 

Περπατάω 

Μπορώ να μυρίσω 

Να νιώσω

Να πιω 

Να ΠΙΩ 

ΝΑ ΠΙΩ! 

Είμαι αυτός

Φλερτάρεις με την ιδέα του συμβιβασμού; 

Της επιστροφής; 

Αυτοκτόνησε καλύτερα 

Κάνε μου τη χάρη! 

Μπαρ 

Ποτό 

Τσιγάρα 

Άνθρωποι που δεν υπάρχουν 

Για μένα τουλάχιστον 

Το’χα πει μα δεν το έκανα 

Είναι υπέροχο 

Στα αλήθεια γιορτάζω 

Γαμώ το Χριστό σας! 

Γιορτάζω σήμερα 

Δε θέλω να με κοιτάς, πόρνη

Είμαι εγώ 

Είμαι αυτός

Η απόφαση 

Σήμερα, ξέρω πως πρέπει να πάρω μια σημαντική απόφαση 

Νομίζω πως την έχω πάρει ήδη 

Θέλω να ηρεμήσω 

Αυτό θέλω 

Τι κέρδισα με το να είμαι ανήσυχος; 

Πόνταρα 

Κι έπεσα έξω 

Πάνω από μια φορές 

Μεγάλη αποτυχία 

Πρέπει να αλλάξω ρότα 

Θα το κάνω! 

Σήμερα είναι το αποχαιρετιστήριο πάρτι μου 

Ησυχαστήριο 

Γυρίζω σελίδα γαμώ! 

Στην πραγματικότητα

Όχι μόνο στο σημειωματάριο που γράφω τούτην ώρα 

Αγαπώ την Αθήνα 

Το Παγκράτι 

Το ανεξέλεγκτο 

Μα, πολύ ελεγχόμενα ήταν όλα για ανεξέλεγκτα 

Πρέπει να γιατρέψω την ψυχή μου 

Θα πεθάνω ούτως ή άλλως 

Δε με νοιάζει η δόξα ή το χρήμα 

Θέλω να κλείσω τα μάτια μου ήρεμος 

Ήσυχος ΡΕ! 

Και με αυτό θα πορευτώ

Σήμερα, είμαι ήσυχος

Τίποτα δεν είναι σωστό 

Δεν είναι όλα εντάξει 

Τρέχω 

Κλαίω 

Τελευταίο καταφύγιο 

Εκεί που ήμουν παιδί 

Στο ησυχαστήριο 

Φάρε! ΦΕΞΕ! 

Σου έρχομαι 

Αύριο κιόλας! 

Στιγμές 

Κρατώ στα χέρια τις ιστορίες που μου χάρισαν οι στιγμές 

Μην επενδύσεις στους ανθρώπους 

Είναι σαν να επενδύεις σε πτυσσόμενη πολυκατοικία 

Μπουένο!

Η τελευταια ιστορία, θα γίνει ταινία; 

Ποιος ξέρει 

Οι ταινίες δεν είναι πανάκεια 

Δεν κυλά η ζωή σαν ταινία 

Οι ταινίες είναι που έχουν μέσα τους πολλή ζωή 

Αύριο θα φύγω 

Θα κουρευτώ 

Θα αλλάξω 

ή τουλάχιστον θα προσπαθήσω 

Ωραία μουσική 

Πιοτό 

Κι εγώ 

Απαραίτητα συστατικά αν θες να πάρεις μια σημαντική απόφαση 

Φύγουν, έρθουν, είναι άλλοι 

Δεν είναι εγώ 

Εγώ τι κάνω; 

Εκεί είναι το θέμα 

Ένα και σημαντικό

Τελευταία γουλιά

Και φεύγω 

Σβήνω πολλά έτσι 

Με ένα σμπάρο 

Όλα τα τρυγόνια! 

Αφήνω πίσω πολλά ωραία 

Μα θα τρέξω να πιάσω ακόμα καλύτερα 

Θα χάσω πολλά 

Μα θα κερδίσω ένα 

ΕΝΑ 

ΕΝΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ 

Εμένα ρε! 

Επίλογος 

Τελευταίο και φεύγω 

Πάω να ηρεμήσω 

Όλα είναι δρόμος 

Ο δρόμος πάντα σε βγάζει κάπου 

Θα τον ακολουθήσω 

Η ζωή ξέρει λένε 

Δεν μου το έχει αποδείξει 

Αλλά θα την εμπιστευτώ.